Αν τα μωρά μας μπορούσαν να μιλήσουν κατά τους πρώτους μήνες ζωής, είμαι σίγουρη πως κάποια στιγμή θα μας έλεγαν μια τέτοια ατάκα.
Σίγουρα δεν είναι υπόθεση μόνο της μητέρας αλλά και των δυο γονιών ή φροντιστών ενός παιδιού.
Όταν πρόκειται να γίνουμε γονείς είναι σημαντικό να γνωρίζουμε βασικά στοιχεία πρώτων βοηθειών σε περίπτωση που χρειαστεί. Και ως μητέρα μπορώ με βεβαιότητα να πω πως θα χρειαστεί πολλές φορές.
Πρώτες Βοήθειες είναι οι άμεσες ενέργειες που κάνουμε στο σημείο του ατυχήματος με σκοπό τη διατήρηση της ζωής και τη σταθεροποίηση μιας κατάστασης μέχρι την άφιξη των ειδικών.
Κάθε άνθρωπος μπορεί με τη σωστή εκπαίδευση να μάθει πρώτες βοήθειες και έτσι να συμβάλει στην ελαχιστοποίηση των συνεπειών ενός τραυματισμού.
Είναι λιγότερο δύσκολο από αυτό που έχεις στο μυαλό σου!
Η εκπαίδευση, η ενημέρωση αλλά και η συχνή επανεκπαίδευση, το “φρεσκάρισμα” των γνώσεων, είναι καταλυτικοί παράγοντες που θα τελειοποιήσουν τις δεξιότητές σου και θα σου δώσουν την ώθηση να διαχειριστείς την επείγουσα κατάσταση πιο αποτελεσματικά.
Είναι λογικό να φοβηθείς, να στρεσαριστείς και να βιώσεις μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα εναλλαγή πολλών συναισθημάτων αλλά μην ξεχνάς πως είσαι γονιός και όχι επαγγελματίας διασώστης.
Γνωρίζοντας πώς να ενεργήσεις, έστω κι αν δεν έχεις τελείως ξεκάθαρο στο μυαλό σου κάποιο από τα βήματα ενεργειών, μόνο καλό μπορείς να κάνεις, ειδικά αν μια κατάσταση θεωρείται απειλητική για τη ζωή του παιδιού σου.
Η παθητικότητα και η αδράνεια είναι καταστάσεις που δεν συνάδουν με τη γονεϊκότητα άλλωστε.
Οφείλουμε να παραδώσουμε στα παιδιά μας έναν καλύτερο κόσμο και για να το πετύχουμε αυτό πρέπει κι εμείς πρώτα να βάλουμε το λιθαράκι μας.
Εύχομαι κάποια στιγμή οι πρώτες βοήθειες να γίνουν υποχρεωτικό μάθημα στα σχολεία της Ελλάδας κι όλα τα σχολεία να έχουν σχολικό νοσηλευτή.
Εύχομαι στον εργασιακό τομέα, όλοι μας να έχουμε κάποτε ευκαιρίες για εκπαίδευση αντιμετώπισης επειγόντων περιστατικών για βρέφη, παιδιά και ενήλικες.
Εύχομαι οι υγειονομικοί όλης της χώρας να έχουν ευκαιρίες για δωρεάν επανεκπαίδευση κάθε χρόνο. Να εκπαιδεύονται υποχρεωτικά και όχι κατά βούληση, όχι καλύπτοντας το κόστος και την επιθυμία τους για καλύτερη εκπαίδευση από το κομπόδεμά τους.
Δεν θα σταματήσω να εύχομαι αλλά και να λέω τα κακώς κείμενα ως έχουν.
Αν θέλουμε να διασφαλίσουμε την υγεία των παιδιών μας πρέπει κι εμείς να μάθουμε πρώτες βοήθειες. Δεν αρκεί μόνο να επιλέγουμε με αυστηρά κριτήρια τους επαγγελματίες υγείας που θα μας πλαισιώσουν, πχ. Παιδίατρος
Και κάτι τελευταίο..
Σεβαστείτε αυτούς που το σύστημα υγείας μας απαξιώνει.
Οι διασώστες του ΕΚΑΒ είναι αυτοί που θα έρθουν πρώτοι και θα αναλάβουν από το πιο εύκολο ως το πιο τραγικό περιστατικό.
Σε παρακαλώ, μην τους ξανά πεις Δημοσίους υπαλλήλους..
